نقش ذاتی پلتفرم ؟

تامل در فلسفه وجودی پلتفرم هایعنی ایجاد ارتباط بین مشارکت کنندگان ، نشان می دهد که پلتفرم قرار است نقش یک دستیار را بازی کند؛ یعنی به کاربران کمک کند که یک معامله را سریع تر، آسان تر و امن تر شکل دهند. یعنی وظیفه ذاتی یک پلتفرم تصمیم گیری درباره گزینه ی نهایی نیست. وظیفه اش این است که تا می تواند شرایط را برای انجام یک درخواست تسهیل کند. درست مثل یک بازار سنتی یا پاساژ، که شما در آن یک دکان باز می کنید و مشتریان برای تامین نیاز خود به آن مراجعه می کنند و این مشتری و فروشنده هستند که تصمیم گیری نهایی را انجام می دهند؛ البته ممکن است که فضای کلی آن بازار یا پاساژ این امر را تسهیل کند مثلا با یک معماری مناسب، مشریان راحت تر  فروشنده مدنظرشان را بیابند.

اما یک سوال مادام العمر که می تواند در تمامی کسب و کارهای پلتفرمی هر روز مرور شود این است که حیطه ی اختیارات این دستیار کجاست؟ یعنی چه میزان تصمیم گیری ها باید توسط پلتفرم انجام شود و چه میزان توسط کاربر تا به بهترین عملکرد برسیم؟