کشف یا خلق؛ مساله این است!
بسم الله الرحمن الرحیم
ظریفی می گفت:
در مواجهه با هستی 3 رویکرد وجود دارد: رویکرد خلقی، رویکرد کشفی، رویکرد فراخوانی
در رویکرد خلقی، تو به دنبال ایجادی، به دنبال ساختن، به دنبال خلق! مهندس ها، خالق اند، خلاقیت به خرج می دهند، لگو در این اتمسفر خلق می شود، ابزاری است که به شما اجازه خلق می دهد به عنوان یک خالق!
در رویکرد کشفی، زایمان رخ می دهد، تنها کاری که شما می کنید این است که کمک کنید و فرآیند را تسهیل کنید، کمک کنید تا پدیده ای به دنیا بیاید، نشانه ها را دنبال کنید و تا لحظه ی موعود مراقبه داشته باشید که تولد به درستی و به تمامی رخ دهد، پازل نمونه ی عینی این فضاست. شما با نشانه ها تنها قطعات از پیش موجود را کنار هم قرار می دهید تا در نهایت تصویر کامل خودش را نشان بدهد!
رویکرد فراخوانی، تلفیق این دوست؛ خلق و کشف!
برای من در حال حاضر، رویکرد کشفی بسیار هیجان انگیز است! شگفت انگیز است! به نظرم هیچ چیزی هیجان انگیز تر از این نیست که ندانی قرار است چه اتفاقی بیفتد! فقط می کَنی، فقط می کاری، و نقش دیگری نداری، باغبانی و چوپانی از این جنس است و چقدر نیاز داریم این فضا را تجربه کنیم. چقدر خوب است در تمام شوون دیگر زندگی مان بتوانیم چوپانی و باغبانی کنیم. با مداخله حداقلی، آن هم در حد زدودن هرزه ها و مانع شدن برای سقوط در دره هاا! بقیه کارها خودش انجام می شود!
اما در این سبک تو باید مترصد باشی، دیده بانی کنی، ببینی و بشنوی و بو بکشی! تا بیابی و کشف کنی از کدام جهت و از کدام روزنه گام بعدی بر تو عیان می شود. آن چه بر سرراهت قرار دارد بهترین است اگر خوب بیینی اش، بلندش کنی و با نشانه هایی که در دست داری، آن را در جای درست پازل زندگی ات بگذاری.
** در کسب و کار هم می توان با همین رویکرد جلو رفت؛ هرجا از پیدایش(emergance) صحبت می شود در واقع با این رویکرد به مسائل نگاه می شود!
اللهم سلم و تمم
